پخش زنده دادگاه «جانی دپ» و «امبر هرد» اثر مخرب بر قربانیان آزار جنسی دارد/ نظر یک حقوقدان
تاریخ انتشار: ۱۵ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۵۷۹۲۸
به گزارش خبرآنلاین به نقل از یورونیوز، هیات منصفه در این محاکمه شش هفتهای به هرد دستور داد که به دلیل بدنام کردن دپ به دلیل نگارش مطلبی در سال ۲۰۱۸ در واشنگتن پست مبلغ ۱۰.۳۵ میلیون دلار غرامت بپردازد. مبلغ اصلی غرامت ۱۵ میلیون دلار بود اما بهدلیل محدودیتهای ایالتی درباره خسارتهای تنبیهی این مبلغ کاهش پیدا کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
طبق گزارش خبرگزاری فرانسه، قاضی پنی آزکارت هفتهها قبل از شروع دادگاه تصمیم گرفت اجازه دهد دوربینها در دادگاه ایالتی روشن باشند زیرا ترس این وجود داشت که خبرنگاران زیادی برای این پرونده پر مخاطب حاضر شوند.
آزکارات گفته بود که برای این که جلسات پوشش زنده نداشته باشند دلیل موجهی وجود ندارد. این تصمیم مورد استقبال وکلای دپ قرار گرفت اما وکلای هرد با آن مخالف بودند.
میشل داوبر، استاد حقوق در دانشگاه استنفورد پوشش زنده دادگاه را «بدترین تصمیم برای قربانیان در چند دهه اخیر» توصیف کرد که نشاندهنده «فقدان درک عمیق قاضی از خشونت جنسی» است.
او گفت که هرد مجبور شد موضوع ادعایی تجاوز به خود را با جزییات در تلویزیون توصیف کند. این موضوع وجدان را شوکه میکند و حتما هر زن و بازمانده [خشونت] را صرفنظر از اینکه با حکم موافق باشد یا نه» آزرده خاطر کرده است.
وی اضافه کرد: «آخرین باری را که میتوانم به یاد بیاورم یک بازمانده تجاوز جنسی مجبور به شهادت علنی شده بود به سال ۱۹۸۳ بر میگردد.»
وی تصریح کرد: «هیچ راهی در توجیه تصمیم قاضی مبنی بر مجاز بودن حضور دوربین در این پرونده وجود ندارد. هیچ منفعت عمومی در این پرونده وجود ندارد که احتمالا آسیب وارد شده بیشتر باشد.»
این حقوقدان پیش بینی کرد که از این به بعد هر قربانی پیش از اینکه جلو بیاید یا بخواهد درباره هرگونه سواستفاده رفتاری که تجربه کرده است سخن بگوید، دو بار فکر میکند. وی نتیجه گرفت که زنان ممکن است در نتیجه کمک نخواستن در این موضوعات، آسیب ببینند یا حتی کشته شوند: «این موضوع یک فاجعه تمام عیار بود. بالقوه فاجعه بار است.»
روث گلن، رئیس ائتلاف ملی علیه خشونت خانگی هشدار داد که این محاکمه بینندگان جهانی را که عادت به تماشای ادعاهای تجاوز جنسی و شریک جنسی در دادگاه را ندارند میخکوب کرد و این موضوع صرفنظر از نظرات درباره حکم یک مشکل است.
گلن در گفتوگو با خبرگزاری فرانسه گفت: «فکر نمیکنم جامعهای داشته باشیم که پویایی خشونت خانگی را درک کند.»
او استدلال کرد که در جریان دادرسی در ویرجینیا این موضوع حیاتی به اندازه کافی مورد بحث قرار نگرفت. وی اضافه کرد که برای او و همکارانش «هیچ شکی» درباره الگوهای سواستفادهای که به نمایش گذاشته شد وجود ندارد.
وی تصریح کرد: «باید مطمئن باشید افراد حاضر این موضوع را درک میکنند. تا زمانیکه این [اطمینان] حاصل نشود نباید اجازه پخش تلویزیونی را بدهیم.»
خانم داوبر که به دلیل توییتی درباره این پرونده مورد آزار آنلاین قرار گرفت، گفت که این موضوع همچنین بر واکنشهای فزاینده علیه حقوق زنان در ایالات متحده تاکید میکند.
افکار عمومی به شدت به سمت دپ کشیده شد و هرد هدف پستها و میمهای آنلاین بیشماری قرار گرفت. داوبر برخی از آنها را «زنستیزی آشکار» توصیف کرد.
۲۳۳۲۳۳
کد خبر 1638153منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: حکم قضایی جانی دپ خشونت جنسی علیه کودکان خشونت علیه زنان وجود ندارد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۵۷۹۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نام بازیگر مرد مشهور فرانسوی در سیاهه متجاوزان سینما / صنعت سینما برای زنان جای امنتری میشود
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، همهچیز از زمانی شروع شد که در اکتبر سال ۲۰۱۷ دو نشریه نیویورکتایمز و نیویورکر گزارش دادند که دهها زن مورد سوءاستفاده جنسی یکی از غولهای هالیوود یعنی هاروی واینستین قرار گرفتهاند. از آنجا بود که دومینوی رسوایی مردانی که از قدرت و شهرت و ثروتشان برای تعرض یا تجاوز به زنان و بعد خفه کردن صدای اعتراض آنها استفاده کرده بودند راه افتاد. زنانی که سالها به سکوت واداشته شده بودند یا هرچه فریاد زده بودند، صدایشان به گوش کسی نرسیده بود، از شجاعت همدیگر نیرو میگرفتند و پا پیش میگذاشتند و زخمهایی را که بر جسم و روحشان وارد آمده بود آشکار میکردند. بازیگران زن مشهوری، به رغم به خطر افتادن حرفهشان، به افشاگری علیه واینستین دست زدند. دیوار بلند ترس برای قربانیان فروخته ریخته بود و حالا ترس در چشمان متعرضان و متجاوزان دیده میشد. جنبش #من_هم (metoo#)، که پیشتر در سال ۲۰۰۶ در فضای مجازی برای اعتراض به فرهنگ تجاوز، تعرض و سوءاستفاده جنسی راه افتاده بود، بعد از رسوایی واینستین، نیرویی تازه گرفت و زنان بسیاری را از اقصی نقاط دنیا زیر چتر خود متحد کرد. از امریکا تا اروپا، فاصله اقیانوس اطلس به چشمبرهمزدنی طی شد و کابوس رسوایی به قاره سبز رسید. در چند سال گذشته، برخی از کسانی که در صنعت سینما به تعرض یا تجاوز متهم شده بودند در دادگاه متهم یا تبرئه شدند. برخی دیگر پیش از دادگاه با شاکی/ شاکیان پرونده مصالحه کردند. برخی حرفهشان به آخر رسید و برخی دیگر هرگز زیر بار اتهامات نرفتند و خودشان را از اینگونه انگها مبرا دانستند. هنوز خبرهایی از رسواییهای اخلاقی به صدر خبرها میآید، مثل دیروز که خبر بازداشت ژرار دوپاردیو، بازیگر مشهور فرانسوی، نشان داد که این جنبش تا زمانی که فضای صنعت سینما به جای امنی تبدیل نشود، قصد بازایستادن ندارد.
جنگهای فرانسوی
دوپاردیو ۷۵ ساله که یکی از بازیگران مشهور فرانسه است، در ایستگاه پلیسی در منطقه چهاردهم پاریس به اتهام تجاوز به دو زن، یکی در سال ۲۰۲۱ و دیگری در سال ۲۰۱۴، مورد بازجویی قرار گرفت. اینطور که ایسنا گزارش داده، دوپاردیو در سال ۲۰۲۰ به تجاوز جنسی به شارلوت آرنولد در سال ۲۰۱۸ متهم شد و در ادامه چندین زن دیگر علیه او افشاگری کردند و در نهایت به شهرت دوپاردیو ضربه خورد. در دسامبر گذشته نیز هلن داراس، هنرپیشه فرانسوی، نیز شکایتی را به پلیس ارائه کرد و مدعی شد که دوپاردیو در سال ۲۰۰۷ هنگام فیلمبرداری فیلم «دیسکو» به او تجاوز کرده است. فعالان فمینیست به شدت خواهان پیگیری این اتهامات بدون دخالت شهرت و قدرت دوپاردیو در روند افشای حقیقت هستند. از سوی دیگر، گروهی از هنرمندان از جمله کارلا برونی و شارلوت رمپلینگ از دوپاردیو در برابر این اتهامات دفاع کردند. در میان مدافعان دوپاردیو نام امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه، هم که چندی پیش دوپاردیو را بازیگر بزرگی خوانده بود که مایه افتخار فرانسه است، دیده میشود.
دو پرونده قدیمی
هر وقت حرف تجاوز و تعرض و سوءاستفاده جنسی به میان میآید، نامهای رومن پولانسکی، کارگردان لهستانی و وودی آلن، کارگردان و بازیگر امریکایی، مطرح میشود. پولانسکی سالها پیش با دختری نوجوان و زیر سن قانونی در خانه جک نیکلسون، بازیگر افسانهای، رابطه برقرار کرد و بعد از آن برای فرار از مجازات عملش از امریکا گریخت و سالهاست که از این کشور دور است و حتی در اروپا هم از پا گذاشتن به کشورهایی که احتمال میدهد او را به مقامات امریکایی تحویل دهند خودداری میکند. تجاوز به یک نوجوان چیزی نیست که رسانهها به راحتی فراموش کنند و پولانسکی این را به خوبی میداند.
داستان وودی آلن هم بسیار طولانی است. میا فارو، بازیگر «بچه رزمری» و شریک زندگی آلن، در دهه ۱۹۹۰ او را به ارتباط با فرزندخواندهشان متهم کرد. به درستی مشخص نیست که این اتهام چقدر صحت داشت یا چقدر ناروا بود، اما چیزی که مشخص است این است که آلن با دخترخواندهاش ازدواج کرد و در تمام این سالها که همیشه حرف اتهامات او به رسانهها کشیده، با تمام قدرتش زیر بار پذیرش آنها نرفته است. در این سالها بعضی بازیگران زن فیلمهای قبلی آلن مثل کیت وینسلت اعلام کردند که دیگر حاضر به همکاری با او نیستند. بعضی دیگر مثل ال فانینگ که در «یک روز بارانی در نیویورک» با آلن همکاری کرده، گفته این اتفاقات قبل از به دنیا آمدن او رخ داده و او نمیتواند به درستی در این باره قضاوت کند.
نامهای بزرگ، ترسهای بزرگ
نامهایی مثل کوین اسپیسی، داستین هافمن، سیلوستر استالون، استیون سیگال، ازرا میلر، تِنوچ هوئِرتا، جاناتان میجرز، کیسی افلک، جیمز فرانکو، بیل کازبی و لوئیز سی. کی. از جمله مشهورترین افرادی هستند که نامشان در سیاهه رسواییهای جنسی سالهای اخیر ثبت شده. #من_هم (metoo#) شاید جلوی متجاوزان را نگیرد، اما کسی که میخواهد از حدش عدول کند میداند دیگر مثل گذشته در امنیت به سر نمیبرد و باید بهای کاری را که میکند با از دست دادن کار و حرفه و خویشاوندان و اطرافیانش بدهد. زندگی یک متجاوز حالا دیگر بسیار شبیه فیلمی ترسناک است.
۲۲۰۵۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901988